Κυριακή Η΄ Ματθαίου (30 Ιουλίου 2023)
Το θαύμα τού πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων είναι από τα πιο γνωστά και αγαπητά γεγονότα τής ζωής τού Χριστού, γιατί δείχνει ότι ο Χριστός ενδιαφέρεται για τα υλικά προβλήματα των ανθρώπων, για την πείνα τους, αλλά και γιατί δείχνει το μυστήριο τής θείας Ευχαριστίας, όπως ερμήνευσαν οι άγιοι Πατέρες τής Εκκλησίας την περικοπή αυτή. Όμως, σήμερα, στο σύντομο αυτό κήρυγμα, θα δούμε μια άλλη πλευρά τού θέματος αυτού πού είναι σημαντική. Δηλαδή, θα εξετάσουμε το θέμα, όχι από την πλευρά τού Χριστού, αλλά από την πλευρά των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι τής εποχής εκείνης ακολουθούσαν τόν Χριστό για να ακούσουν την διδασκαλία Του και να δεχθούν την αγάπη Του με τίς θεραπείες των διαφόρων ασθενειών. Ο ιερός Ευαγγελιστής γράφει: «και ακούσαντες οι όχλοι ηκολούθησαν αυτώ πεζή από των πόλεων» (Ματθ. ιδ’, 13). Δηλαδή, όταν οι άνθρωποι άκουσαν ότι ο Χριστός είναι κοντά, Τόν ακολούθησαν με τα πόδια από τίς πόλεις, πού σημαίνει βγήκαν οι άνθρωποι από τίς πόλεις και ακολούθησαν τόν Χριστό. Μάλιστα, ο τόπος ήταν έρημος, δεν είχαν μαζί τους τρόφιμα και είχε βραδιάσει. Και τα τρία αυτά στοιχεία (έρημος, απουσία τροφίμων, βράδυ) δείχνουν το ότι οι άνθρωποι προτίμησαν να ακούσουν τόν Χριστό, παρά τίς τόσες δυσκολίες πού αντιμετώπιζαν. Και όπως γράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, ήταν πέντε χιλιάδες άνδρες, χωρίς να υπολογισθεί η παρουσία των γυναικών και των παιδιών. Οπότε, ασφαλώς ο αριθμός ήταν μεγαλύτερος.
Το θέμα, λοιπόν, είναι τί προτεραιότητες θέτουμε στην ζωή μας: υλικές ή πνευματικές. Αυτό είναι πολύ σημαντικό σημείο, πού δείχνει πώς ζούμε, πώς συμπεριφερόμαστε, ποιος είναι ο στόχος τής ζωής μας. Υπάρχουν υλικές ανάγκες πού συνδέονται με τίς επιθυμίες μας, υπάρχουν βιολογικές ανάγκες πού αφορούν το σώμα μας, υπάρχουν ψυχολογικές ανάγκες, αφού αναζητάμε αγάπη, πληρότητα, και υπάρχουν πνευματικές ανάγκες, αφού όλοι μας αναζητάμε τόν Θεό.
Οι ειδικοί για τα θέματα αυτά λένε ότι οι βασικές ανάγκες κάθε ανθρώπου δεν είναι οι υλικές, αλλά κυρίως η ανάγκη να αγαπάμε και να μάς αγαπούν, και η ανάγκη να αισθανόμαστε ότι έχουμε κάποια αξία για τόν εαυτό μας και τούς άλλους. Όταν δεν ικανοποιούνται αυτές οι βασικές ψυχικές ανάγκες ο άνθρωπος αισθάνεται οδύνη και δυσφορία, έστω κι να ζει μέσα στην ευμάρεια και τόν υλικό πλούτο.
Πέρα από τίς βασικές αυτές ψυχικές ανάγκες υπάρχουν και οι θεολογικές ανάγκες, αφού ο άνθρωπος πρωτίστως είναι θεολογικό όν, δηλαδή δημιουργήθηκε από τόν Θεό, θέλει να ζει με τόν Θεό και οδηγείται πηρός τόν Θεό. Από αυτήν την ανάγκη γεννιούνται διάφορα ερωτήματα, όπως: ποιος μάς δημιούργησε, γιατί ήλθαμε στην ζωή, πού πηγαίνουμε, γιατί πεθαίνουμε, τί γίνεται η ψυχή μετά τόν θάνατο. Δεν υπάρχει άνθρωπος πού δεν απασχολήθηκε ποτέ με τέτοια θεολογικά ερωτήματα. Από αυτήν την βασική ανάγκη δημιουργήθηκε η φιλοσοφία, και οι αναζητήσεις τού ανθρώπου για τόν Θεό. Όταν ο άνθρωπος δεν ικανοποιεί αυτήν την θεολογική ανάγκη του, αισθάνεται ανικανοποίητος και αποτυχημένος στην ζωή.
Η κρίση την οποία ζούμε είναι αποτέλεσμα τής μη ικανοποιήσεως των ψυχικών και θεολογικών αναγκών. Οι υπαρξιακοί ψυχοθεραπευτές έχουν αποδείξει ότι ο άνθρωπος δεν πεθαίνει από την έλλειψη υλικών αγαθών και τροφίμων, αλλά κυρίως από την απόγνωση και την απελπισία, πού είναι αποτελέσματα τής μη ικανοποιήσεως των βασικών ψυχικών και θεολογικών του αναγκών.
Πάντως, από την σημερινή περικοπή φαίνεται ότι οι άνθρωποι τής εποχής εκείνης προτίμησαν να ακούσουν τόν Χριστό, χωρίς να σκεφθούν την έλλειψη των τροφίμων και τόν έρημο τόπο και τελικά απέκτησαν και τα πνευματικά και τα υλικά αγαθά. Πρέπει και εμείς να αναζητάμε την ικανοποίηση κυρίως των θεολογικών αναγκών μας, να βρούμε τόν Χριστό και να αποκτήσουμε κοινωνία μαζί Του για να λυθούν όλες οι θεολογικές μας ανησυχίες.
