Κατά την εορτή της Υπαπαντής του Χριστού η Εκκλησία μας εορτάζει και τιμά το πρόσωπο της μητέρας.
Στην εορταστική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής 2 Φεβρουαρίου 2025 στην αίθουσα της Χριστιανικής Ενώσεως Αγρινίου παρέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός.
Η εκδήλωση περιλάμβανε τη θεατρική παράσταση: «Θεοφανώ: η Αγία της Αγάπης» και επίκαιρα τραγούδια που παρουσίασαν η θεατρική ομάδα και η χορωδία των «Χαρούμενων Αγωνιστριών».
Κλείνοντας την εκδήλωση ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας ευχαρίστησε και συνεχάρη τις μαθήτριες και τις φοιτήτριες που παρουσίασαν το όμορφο θεατρικό, τις κοπέλες της χορωδίας και όσους συνέβαλαν στην επιτυχία αυτής της όμορφης εκδήλωσης.
Αναφέρθηκε στο θεολογικό νόημα της εορτής της Υπαπαντής που αποτελεί δεσποτική και συνάμα θεομητορική εορτή και τόνισε, ότι η Εκκλησία αφιέρωσε αυτή την ημέρα στα ιερά πρόσωπα των μητέρων, γιατί η Παναγία αποτελεί το πρότυπο της μητέρας.
«Εκείνη είναι η πνευματική μητέρα ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους και ο καθένας από εμάς, σήμερα έχει τους δικούς του λόγους να ενθυμείται με ευγνωμοσύνη το πρόσωπο της σαρκικής του μητέρας», ανέφερε μεταξύ άλλων και συνέχισε λέγοντας:
«Θα ήθελα να αφιερώσουμε αυτή την εορτή στη σύγχρονη μητέρα∙ την ελληνίδα μάνα που καθημερινά μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας ανάπτει το καντήλι της αγάπης και καίει το θυμίαμα της ευγνωμοσύνης. Εκείνη τη μάνα που γονατίζει και προσεύχεται για τα παιδιά της∙ που εναποθέτει την ελπίδα της στα χέρια του Θεού∙ που ζητάει από την Παναγία να τα συντροφεύει στη ζωή τους, να απομακρύνει κάθε πειρασμό από την καθημερινή τους ζωή, να τους χαρίζει την υγεία και τη δύναμη, να τα σκεπάζει μέσα στη μητρική προστασία του θεομητορικού της ωμοφορίου.
Να θυμηθούμε σήμερα την εργαζόμενη ελληνίδα μάνα. Εκείνη που ξυπνάει τα χαράματα να ετοιμάσει το σπίτι και τα παιδιά της και φεύγει για να εργαστεί στον κόπο της ημέρας. Να συντηρήσουν μαζί με τον άνδρα της το σπιτικό τους και να εξασφαλίσουν όλα όσα είναι απαραίτητα για τα παιδιά τους.
Να θυμηθούμε σήμερα εκείνη τη μάνα, που έχασε τον σύζυγό της και που μόνη της μεγαλώνει τα παιδιά της και στέκεται και μάνα και πατέρας μέσα στο σπίτι, αναλαμβάνοντας ρόλους για να προστατεύσει και να κρατήσει ενωμένη την οικογένειά της.
Να αφιερώσουμε αυτή την εορτή στη σύγχρονη ελληνίδα μάνα, που μεγαλώνει ένα παιδί με ειδικές ανάγκες. Ο Θεός εναπέθεσε στους δικούς της μητρικούς ώμους έναν μεγάλο και βαρύτατο σταυρό και αυτή στέκεται με ήθος απαράμιλλο, με αξιοπρέπεια, με πίστη ακλόνητη προς το Θεό. Είναι πολλές αυτές οι μάνες που στα πρόσωπα αυτών των παιδιών με τις ιδιαιτερότητες βλέπουν τον ίδιο τον Θεό. Αναγνωρίζουν το έλεος Του και ελπίζουν στην αγάπη Του.
Να αφιερώσουμε αυτή τη γιορτή στη σύγχρονη ελληνίδα μάνα που λιώνει καθημερινά δίπλα στο κρεβάτι της ασθένειας ενός παιδιού της. Αγωνιά για την εξέλιξη της υγείας του, πονά διπλά και γνωρίζει, ότι ακόμη κι αν ο Θεός της το στερήσει θα αποκτήσει μέσα στον παράδεισο μία επιπλέον προσευχή για εκείνη και την οικογένειά της.
Να αφιερώσουμε αυτή την εορτή σε όλες τις μητέρες που αναχώρησαν από αυτόν τον κόσμο, αλλά η μητρική τους αγάπη μετουσιώνεται σε προσευχή από τον ουρανό προς τα παιδιά τους. Προσεύχονται στο Θρόνο της Μεγαλοσύνης του Θεού και ικετεύουν τη Μητέρα όλων μας, την Υπεραγία Θεοτόκο να τα σκεπάζει, να τα προστατεύει και να τα φροντίζει.
Να αφιερώσουμε αυτή την εορτή σε όλες τις μητέρες που κακοποιούνται μέσα στα σπιτικά τους και, δυστυχώς, είναι πολλές αυτές οι μητέρες. Η ενδοοικογενειακή βία αυξάνει και θύματα της, τις περισσότερες φορές, είναι ανυπεράσπιστες μητέρες που αν υπομένουν το κάνουν, γιατί δεν θέλουν τα παιδιά τους να βιώσουν τη διάλυση της οικογένειάς τους.
Θέλω να σας παρακαλέσω να αφιερώσουμε όχι την εορτή μας, αλλά την προσευχή μας στον τρίχρονο Άγγελο της Κρήτης. Σ’ αυτό το παιδάκι που βίωσε φρικτά βασανιστήρια από την ίδια τη μάνα του και τον σύντροφό της. Δεν μπορεί να χωρέσει ο νους του ανθρώπου αυτό που υπέστη αυτό το τρίχρονο αγγελούδι.
Φαίνεται, ότι ιατρικά είναι εγκεφαλικά νεκρό. Ας κάνουμε προσευχή ο Θεός να δείξει γι’ αυτό το παιδάκι τί πραγματικά θέλει. Μπορεί η μητέρα του να μην στάθηκε άξια της αποστολής της. Θα την κρίνει ο Θεός και η ελληνική δικαιοσύνη. Στον παράδεισο όμως θα βρει τη γλυκύτατη μορφή της Παναγίας μας που θα γίνει όχι μοναχά η πνευματική του μητέρα, αλλά και η Μάνα που στερήθηκε στα τρία χρόνια της επίγειας ζωής του.
Τέλος, ας θυμηθούμε όλοι μας και την δική μας μητέρα. Αυτό το ιερότατο πρόσωπο της ζωής μας. Μας έδωσε τη ζωή, μας φιλοξένησε στα σπλάχνα της. Ήταν το πρώτο πρόσωπο που είδαμε, το πρώτο χάδι που απολαύσαμε, η πρώτη αγάπη που μας δόθηκε.
Είναι αναντικατάστατο αυτό το πρόσωπο. Και απορώ πώς πίστεψαν κάποιοι, ότι μπορεί να αντικαταστήσουν το ιερό πρόσωπο της μητέρας με τον όρο «γονέας α» ή «γονέας β»; Πώς μπόρεσαν να πιστέψουν ότι μπορεί να αντικατασταθεί από τη ζωή ενός παιδιού το μητρικό χάδι, η μητρική αγάπη, η μητρική φροντίδα;».
Ολοκληρώνοντας ανέφερε: «Εμείς πάντοτε θα τιμούμε την ελληνίδα μάνα, την προσευχόμενη, την εργαζόμενη, την ασθενή, εκείνη που βιώνει σταυρούς, που σηκώνει δοκιμασίες, αλλά παραμένει πάντοτε δυνατή μέσα στο μυστήριο της πίστης.
Όσο υπάρχουν τέτοιες μητέρες, θα προσφέρουν στην κοινωνία παιδιά, τα οποία θα πλουτίζουν τον κόσμο μας με αυτά που εκείνες τα δίδαξαν: την πίστη στο Θεό, την προσήλωση στις αξίες και στα ιδανικά της ιστορικής μας παρακαταθήκης, την αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Και τότε η κοινωνία μας, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα γίνει καλύτερη».
