«Μνήμη δικαίου μετ΄ ἐγκωμίων. σοί δέ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε» (Ἀπολυτίκιον)
Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί,
Παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
Ἡ ἑορταστική «Σύναξις τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου», πού σήμερα τελοῦμε, ἀκριβῶς τήν ἑπομένη ἡμέρα τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων, καθιερώθηκε ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, γιά νά ἀποδοθεῖ ἀπό τούς πιστούς ἡ ὀφειλόμενη τιμή στόν Πρόδρομο, πού ὑπηρέτησε τά μέγιστα τό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου.
Στό Ἀπολυτίκιό του, ὁ ἱερός ὑμνογράφος ἐξαίρει τήν προσωπικότητα τοῦ Προδρόμου μέ ὄμορφο λογοτεχνικό τρόπο. Δέν χρειάζεται, λέει, ἐγκώμια ὁ Τίμιος Πρόδρομος ἀπό ἀνθρώπους, γιατί γι’ αὐτόν, τό καλύτερο ἐγκώμιο εἶναι ἡ ἴδια ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου πρός αὐτόν. Κάθε ἄλλο ἐγκώμιο περιττεύει. Τί εἶχε πεῖ ὁ Κύριος; «Οὗτός ἐστι περί οὗ γέγραπται. ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω τόν ἄγγελόν μου πρό προσώπου σου, ὅς κατασκευάσει τήν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου. Λέγω γάρ ὑμῖν, μείζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν προφήτης Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ οὐδείς ἐστίν» (Λουκ. 7,27-28, Ματθ. 11, 10-11).
Πράγματι, ὁ Τίμιος Πρόδρομος ἀνεδείχθῃ μεγαλύτερος καί «σεβασμιώτερος» ἀπό ὅλους τούς Προφῆτες. ὄχι μόνο γιά τό κήρυγμα μετανοίας καί τό μαρτυρικό του τέλος, ἀλλά διότι ἀξιώθηκε νά δεῖ «τόν κηρυττόμενον» ἀπό τόν ἴδιο καί ἀπό ἄλλους Προφῆτες Χριστό, καί μάλιστα νά τόν βαπτίσει.
Ἡ ὑποταγή του στό θέλημα τοῦ Κυρίου, κατά τούς λόγους τῆς Κυριακῆς Προσευχῆς «Γενηθήτω τό θέλημά Σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς» ἦταν καθημερινό βίωμά του. Εἰσερχόμενος στήν ἔρημο, παιδιόθεν, παρέδωσε ἀπολύτως τόν ἑαυτό του, ψυχῇ τε καί σώματι, στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ἀναφέρει, πώς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἐνήργησε στό ἴδιο του τό ἐπίγειο σῶμα καί στόν οὐρανό τῆς ψυχῆς του. Οὔτε πείνα οὔτε ἄγρια θηρία ἔβλαψαν τό σῶμα του, στά τόσα χρόνια πού ζοῦσε στήν ἔρημο. Ἡ ψυχή του δέν τρώθηκε οὔτε ἀπό τήν ἀπελπισία τῆς μοναξιᾶς, οὔτε ἀπό τήν ἔπαρση στήν θέα οὐρανίων ὁραμάτων. Δέν ἀναζητοῦσε οὔτε ψωμί, οὔτε γνώση ἀπό ἄνθρωπο. Ὁ Θεός τοῦ ἔδινε ὅ,τι χρειαζόταν, διότι παρέδωσε τόν ἑαυτό του ὁλοκληρωτικά στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Δέν ὁδήγησε ὁ ἴδιος τά βήματά του μέσα στήν ἔρημο, οὔτε μακριά ἀπό αὐτήν. Ἕνα ἀόρατο πηδάλιο ἄνωθεν ὁδηγοῦσε τήν ζωή του. Ὅταν ἦταν ἀπαραίτητο νά βγεῖ ἀπό τήν ἔρημο καί νά πάει νά συναντήσει τόν Κύριο, ὅπως ἀναφέρεται: «Ἐγένετο ῥῆμα Θεοῦ ἐπί Ἰωάννην» (Λουκ. 3,2). «Καγώ οὐκ ἤδειν αὐτόν, ἀλλ’ ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι, ἐκεῖνος μοι εἶπεν. ἐφ’ ὅν ἄν ἴδῃς τό Πνεῦμα καταβαῖνον καί μένον ἐπ’ αὐτόν, οὗτός ἔστιν ὁ βαπτίζων ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, καγώ ἐώρακα καί μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτος ἐστίν ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ» (Ἰωάν. 1, 33-34).
Καί συνεχίζει λέγοντας ὁ Ἅγιος Νικόλαος, πόσο τρυφερά καί ἁπλά μιλᾶ ὁ Τίμιος Πρόδρομος, γιά οὐράνια πράγματα! Ἀλλά πόσο τρομακτικός εἶναι, σάν λιοντάρι, ὅταν μιλᾶ ἐναντίον τῆς ἀδικίας τῶν ἀνθρώπων, ἐναντίον τοῦ Ἡρώδη καί τῆς Ἡρωδιάδος. Τό ἀρνί καί τό λιοντάρι συγκατοικοῦν ἐντός του. Ὁ οὐρανός εἶναι τόσο κοντά του, ὅπως ἡ μάνα τό παιδί της. Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τοῦ εἶναι προσιτό καί ξεκάθαρο, ὅπως εἶναι καί γιά τούς ἀγγέλους στόν οὐρανό.
Πάνσοφε Κύριε, ὁδήγησε κατά τό θέλημά Σου τίς ζωές τῶν ἁμαρτωλῶν ἡμῶν, στήν ἔρημο αὐτῆς τῆς ζωῆς, ὅπως ὁδήγησες τήν ζωή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ. Ἀμήν.
Μὲ ὅλη μου τὴν πατρικὴ ἀγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
