Μέσα στις γιορτές, που έχει προγραμματίσει η Εκκλησία μας κατά την διάρκεια του έτους, ξεχωριστή θέση κατέχει η Σύναξις των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ, και των λοιπών Ασωμάτων και ουρανίων ταγμάτων, που εορτάζουμε στις 8 Νοεμβρίου.
Όπως διδάσκει η Εκκλησία μας, με βάση την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση, αλλά και όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως, ο Θεός είναι ποιητής «ορατών τε και αοράτων». Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας, μάς προσκαλεί να τιμήσουμε τους ουρανίους συμμάχους μας. Γιατί οι Άγγελοι δεν έχουν έργο τους μονάχα τον αίνο και την ύμνηση του Θεού, αλλά και τον φωτισμό και την διαφύλαξη των ανθρώπων από τους πειρασμούς των εκπεσόντων αγγέλων, των δαιμόνων και την λύτρωσή μας από κάθε κίνδυνο. «Όπου επισκιάση η χάρις σου Αρχάγγελε, εκείθεν του διαβόλου διώκεται η δύναμις» (Δοξαστικό των Αίνων), ψάλλουμε ελπίζοντας στην βοήθεια των Αγγέλων.
Στην Αγία Γραφή γίνεται συχνά λόγος για τους Αγίους Αγγέλους. Αναφέρονται μάλιστα και τα ονόματα των Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ραφαήλ και Ουριήλ. Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης περιέγραψε τα εννέα αγγελικά τάγματα στο βιβλίο του «Περί της Ουρανίου Ιεραρχίας», ως εξής: «εξαπτέρυγα Σεραφείμ, πολυόμματα Χερουβείμ, Αγιότατοι Θρόνοι, Κυριότητες, Δυνάμεις και Εξουσίες, Αρχαί, Αρχάγγελοι και Άγγελοι». Κάθε έθνος έχει τον Φύλακα Άγγελό του, όπως και κάθε χριστιανός, για να μας προστατεύει από κάθε ανάγκη, πειρασμό, θλίψη και να διαφυλάττει την ψυχή μας από τις παγίδες του διαβόλου, και την ζωή μας γενικότερα, από τους κινδύνους του κόσμου.
Ο Μιχαήλ, που στα Εβραϊκά σημαίνει «ποιός είναι όμοιος με τον Θεό;» ως ταξιάρχης των ουρανίων δυνάμεων, παρουσιάζεται ως ευεργέτης και φιλόστοργος προστάτης των τέκνων του Θεού σε πολλά σημεία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Αυτός φανερώθηκε στον Πατριάρχη Αβραάμ και στον Λωτ σώζοντάς τον από την καταστροφή των Σοδόμων. Φάνηκε στον Πατριάρχη Ιακώβ, όταν τον γλύτωσε από τον Ησαύ. Αυτός προπορευόταν σαν στήλη πυρός και σαν φωτεινή νεφέλη, διευκολύνοντας την πορεία του Ισραήλ μέσα στην έρημο.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ με την ταπείνωσή του, συγκράτησε τα ουράνια τάγματα, μετά την πτώση των υπερήφανων δαιμόνων, προτρέποντάς τους «Στώμεν καλώς» και ψάλλοντας μαζί με όλους τους Αγγέλους το «Άγιος, Αγιος, Αγιος, Κύριος Σαββαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης Σου».
Αυτό το γεγονός γιορτάζει και η Εκκλησία, και γι’ αυτό την ομόνοια και την ένωση των Αγγέλων, το ονομάζει «σύναξις των Αρχαγγέλων και πασών των επουρανίων δυνάμεων».
Μαζί με τον Μιχαήλ τιμούμε και τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, που τόσες ευεργεσίες έκαμε στο ανθρώπινο γένος. Γαβριήλ σημαίνει «Άνθρωπος του Θεού» και παρουσιάζεται στον Προφήτη Δανιήλ, στην μητέρα του Σαμψών, στον Ιωακείμ και την Άννα και τους αναγγέλλει πως θα γεννήσουν την Παναγία και στον Ζαχαρία, πως θα γεννήσει τον Τίμιο Πρόδρομο.
Αυτός έτρεφε με ουράνιο άρτο την Παναγία μας, στα Άγια των Αγίων. Ευαγγελίστηκε στην Θεοτόκο πως θα γεννήσει εκ Πνεύματος Αγίου, τον Υιό και Λόγο του Θεού. Καθησύχασε τους φόβους του μνήστορος Ιωσήφ. Παρουσιάστηκε στους αγραυλούντες ποιμένες. Είπε στον Ιωσήφ, να πάρει την Μαρία και το βρέφος και να φύγει στην Αίγυπτο και ύστερα να επιστρέψει πάλι στην γη του Ισραήλ. Αυτός υπηρέτησε μέχρι τέλους το σχέδιο της ενσάρκου οικονομίας του Θεού Λόγου.
Τιμώντας σήμερα τους Αγγέλους, ας γίνουμε και μιμητές της υπακοής των Αγγέλων, που ενεργούν πάντοτε κατά το θέλημα του Θεού. Γιατί η αμαρτία γενικότερα είναι, που λυπεί τον Θεό και τους Αγγέλους μας. Αυτή είναι που αναγκάζει τον Φύλακα Άγγελό μας, να φεύγει μακριά μας λυπημένος, όπως μας διδάσκει ο Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος. Με την μετάνοια πάλι, λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Καρπάθιος, έρχονται προς εμάς, διακονούντες θεία νοήματα, στηρίγματα, φωτισμό, κατάνυξη, παρηγορία, υπομονή, και όσα σώζουν, ενισχύουν και φυλάσσουν την ψυχή μας
