Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί,
Παιδιά μου ἐν Κυρίω ἀγαπημένα,
Πανηγυρίζει σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, τήν ἱερή μνήμη τοῦ λαοφιλεστάτου Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου.
Ὁλόκληρη ἡ πατρίδα μας τιμᾷ τόν Ἅγιο Δημήτριο, ἔχοντας ἀφιερώσει σ’ Αὐτόν Ἱερούς Ναούς καί Ἐξωκκλήσια, πού τιμῶνται στό ὄνομά του. Ἀλλά καί στήν συνείδηση τοῦ λαοῦ μας, ὁ Ἅγιος Δημήτριος κατέχει ξεχωριστή θέση καί συνδέεται ἄρρηκτα τόσο μέ τήν πίστη μας, ἀφοῦ μέ τό μαρτύριό του μιμεῖται τό μαρτύριο τοῦ Χριστοῦ μας, ὅσο καί μέ τήν εὐρύτερη ἱστορία τῆς πατρίδος μας, ὡς ἀληθινός ὑπέρμαχος τῶν χριστιανῶν τῆς Θεσσαλονίκης καί τῆς Μακεδονίας, ἐναντίον ἔχθρῶν ὅπως Σλάβων, Βουλγάρων, Τούρκων κ.α.
Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος ἄλλωστε, γιά τόν ὁποῖο στίς βυζαντινές εἰκόνες ἀλλά καί στή σύγχρονη ἁγιογραφία ὁ Ἁγιος Δημήτριος παρουσιάζεται συχνά ὡς καβαλάρης μέ κόκκινο ἄλογο νά πατᾷ μέ τό δόρυ του τόν τσάρο τῶν Βουλγάρων Σκυλογιάννη. Πρόκειται γιά τό θαῦμα πού ἔγινε τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1207 ἔξω ἄπό τά τείχη τῆς Θεσσαλονίκης.
Ὁ Ἅγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί τό 280 – 284 μ.Χ. καί μαρτύρησε ἐπί τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ καί Μαξιμιανοῦ τό ἔτος 306 μ.Χ. Ὁ Δημήτριος ἦταν γόνος ἀριστοκρατικῆς οἰκογενείας στήν Θεσσαλονίκη. Σύντομα ἀνελίχθηκε στίς βαθμίδες τοῦ Ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, μέ ἀποτέλεσμα σέ ἡλικία 22 ἐτῶν, νά φέρει τόν βαθμό τοῦ χιλιάρχου. Ὡς ἀξιωματικός τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ γιά τήν πίστη του στόν Χριστό, φυλακίστηκε στήν Θεσσαλονίκη, διότι ἀγνόησε τό διάταγμα τοῦ αυτοκράτορα Διοκλητιανοῦ «περί ἀρνήσεως τοῦ χριστιανισμοῦ». Μάλιστα λίγο νωρίτερα εἶχε ἱδρύσει κύκλο νέων πρός μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
Στήν φυλακή ἦταν καί ἕνας νεαρός χριστιανός ὁ Νέστορας, ὁ ὁποῖος θά ἀντιμετώπιζε σέ μονομαχία τόν φοβερό μονομάχο τῆς ἐποχῆς, τόν Λυαῖο. Ὁ νεαρός χριστιανός πρίν τήν μονομαχία ἐπισκέφθηκε τόν Δημήτριο καί ζήτησε τήν βοήθειά του. Ὁ Ἅγιος Δημήτριος τοῦ ἔδωσε τήν εὐχή του καί τό ἀποτέλεσμα ἦταν ὁ Νέστορας νά νικήσει τόν Λυαῖο καί νά προκαλέσει τήν ὀργή τοῦ αὐτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε, νά θανατωθοῦν καί οἱ δύο, ὁ Νέστορας καί ὁ Δημήτριος.
Τό σῶμα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἐτάφη στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου του, ὁ δέ τάφος του μετεβλήθη σέ βαθύ φρέαρ πού ἐνέβλυζε μύρο καί ἀποτέλεσε πηγή ποικίλων θαυμάτων καί θεραπειῶν, ἐξ οὗ καί ἡ προσωνυμία τοῦ «Μυροβλήτου».
Στὴν ἀποστολικὴ περικοπή, ποὺ ἀναγινώσκεται πρὸς τιμὴν τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος, ὁ ἀπόστολος Παῦλος καλεῖ τὸν μαθητή του Τιμόθεο νὰ ἐμπιστευθεῖ τὸ ἔργο τῆς κατηχήσεως σὲ πιστοὺς ἀνθρώπους, «οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι», οἱ ὁποῖοι δηλαδὴ θὰ εἶναι ἱκανοὶ νὰ μεταδώσουν μὲ ἀκρίβεια τὶς πολύτιμες ἀλήθειες τοῦ Εὐαγγελίου καὶ σὲ ἄλλες ψυχές.
Αὐτὸ τὸ ὑπεύθυνο ἔργο τῆς διδασκαλίας ἀνέλαβε ἀπὸ τότε ποὺ βαπτίστηκε χριστιανὸς ὁ νεαρὸς Δημήτριος, ὁ ὁποῖος, ἂν καὶ ἐργαζόταν ὡς ἀξιωματικὸς τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ καὶ κατεῖχε τὴν ἀνώτερη διοικητικὴ θέση στὴν περιοχὴ τῆς σημερινῆς Μακεδονίας, ἀφιερώθηκε στὴν διακονία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Κάθε ἡμέρα στὴν Θεσσαλονίκη συγκεντρώνονταν γύρω του πλήθη ἀνθρώπων, κάθε ἡλικίας καὶ ἄκουγαν τὶς διδαχές του.
Πόσο γλυκὰ ἦταν τὰ λόγια ποὺ στάλαζε στὶς ψυχές τους τὸ στόμα τοῦ ἁγίου Δημητρίου! Ὁ νέος κατηχητὴς ἦταν ἑλκυστικὸς στὸν λόγο του ἀλλὰ καὶ πολὺ πειστικός. Εἶχε τὸν τρόπο νὰ ἐμπνέει καὶ νὰ μεταδίδει γενναῖο καὶ ἡρωικὸ φρόνημα στοὺς μαθητές του.
Εἶναι πολὺ σπουδαῖο τὸ ἔργο τῆς κατηχήσεως μέσα στὴν Ἐκκλησία, εἰδικὰ γιὰ τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς νέους. Θεμελιώνει τὴν πίστη στὶς νεανικὲς ψυχὲς καὶ τὶς ἐνισχύει στὸν δύσκολο ἀγώνα τους ἐνάντια στοὺς πειρασμοὺς τοῦ κόσμου. Καὶ ὅλοι μας, μάλιστα οἱ γονεῖς, νὰ παροτρύνουμε καὶ νὰ διευκολύνουμε τὰ παιδιὰ νὰ μετέχουν στὶς κατηχητικὲς συνάξεις, οἱ ὁποῖες πολὺ θὰ τὰ ὠφελήσουν καὶ θὰ τὰ στηρίξουν στὴν ζωή τους.
Ὁ Ἅγιος Δημήτριος μέ τό εὐῶδες ἄρωμα τοῦ μύρου του, μᾶς προσκαλεῖ νά πᾶμε κοντά του. Νά θεραπεύσει τίς πληγές τῆς ἁμαρτίας, νά ἀπαλύνει τόν πόνο καί τήν ἀδυναμία μας, νά στερεώσει τήν πίστη μας, νά μᾶς δώσει δύναμη γιά τούς πνευματικούς ἀγῶνες μας.
Ἡ συναναστροφή τῶν χριστιανῶν μέ τούς Ἁγίους μας, εἶναι ἡ μεγαλύτερη παρηγοριά καί ἐνίσχυση, πού δίνει στά παιδιά της ἡ Ὀρθοδοξία. Ἀμήν.
Μὲ ὅλη μου τὴν πατρικὴ ἀγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
