Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας είναι η Εκκλησία της Αγίας Γραφής, αλλά και του ορθοδόξου χριστοκεντρικού θείου κηρύγματος, του κηρύγματος της αποστολικής και πατερικής παραδόσεως.
Η Αγία Γραφή είναι η βάσι και το θεμέλιο της ορθοδόξου ζωής και λατρείας, οι οποίες διαποτίζονται από το θεόπνευστο λόγο της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.
Τα αγιογραφικά αναγνώσματα της Παλαιάς και περισσότερο της Καινής Διαθήκης κατέχουν στην ορθόδοξο λατρεία και ιδιαιτέρως στη Θεία Λειτουργία σπουδαιότατη θέσι. Από τους πρώτους χρόνους της ζωής της Εκκλησίας μας το θείο κήρυγμα ακολουθεί μετά τα αγιογραφικά αναγνώσματα, το οποίο τα αναλύει, κατηχεί, φωτίζει, αναγεννά και μεταμορφώνει τους χριστιανούς, τους οδηγεί στο δρόμο της αληθινής πνευματικής ζωής και σωτηρίας.
Είναι ανάγκη όμως το θείο κήρυγμα να είναι προσεγμένο, χριστοκεντρικό, ορθόδοξο, χωρίς κοσμικές επεμβάσεις και επιρροές, χωρίς συμβιβασμούς και αλλοιώσεις των αγιογραφικών ιερών κειμένων.
Ο ιερός άμβωνας δεν είναι ανθρώπινο και κοσμικό βήμα. Ο ιερός άμβωνας του ορθοδόξου Ιερού Ναού είναι άγιο και θεοβάδιστο όρος Σινά, είναι «φρικτός Γολγοθάς» από όπου μιλάει ο Τριαδικός Θεός, ο Εσταυρωμένος Κύριος και διδάσκει τον χριστιανό πώς θα επιτυχή τη λύτρωσι και τη σωτηρία του.
Όλοι μας οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι όταν προσφέρεται το θείο κήρυγμα, δεν μιλάει ο ιεροκήρυξ κληρικός ή λαϊκός άνθρωπος, αλλά μιλάει το στόμα του Θεού μας. Μας νουθετεί, μας διδάσκει, μας φωτίζει. Αυτός ο Ύψιστος Κύριος και Θεός μας. (Ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς, από τον πρόλογο της έκδοσης)
Ο αείμνηστος αρχιμανδρίτης π. Σωφρόνιος Παπακυριακού, ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, διηκόνησε την τοπική μας Εκκλησία επί αρχιερατείας του αοιδίμου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρού Ιεροθέου Παρασκευοπούλου.
Ο πατήρ Σωφρόνιος ήταν σοφός νους, λογιώτατος κληρικός και χειριστής άριστος, όσον ολίγο, της ελληνικής γλώσσης, αρχαίας και νεοελληνικής.
Το συγγραφικό του έργο διακρίνεται όχι μόνο για τα εμπεριστατωμένα κείμενά του, αλλά και τον τέλειο χειρισμό της λογίας ελληνικής γλώσσης. […]
Καρπός της σπουδαίας του συγγραφής είναι και το πόνημα τούτο το οποίο αναφέρεται στο βίο, την πολιτεία, τις διδαχές και τις προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του Πολιούχου και Προστάτου της Ιεράς μας Μητροπόλεως. […]
Σήμερα, στους αντιπνευματικούς και ψυχρούς καιρούς μας, στην εποχή μας κατά την οποία η ίδια η θεότης του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού αμφισβητείται, περιφρονείται, αγνοείται και πολεμείται μάλιστα από κοιμισμένα και θολωμένα μυαλά, ο ορθόδοξος, ο καθαρός, ο αφυπνιστικός λόγος του Αγίου Κοσμά είναι ανάγκη να φθάση σε κάθε άνθρωπο, που ενώ λέγεται, δεν είναι χριστιανός.
Ο Άγιος Κοσμάς αφιέρωσε όλη του τη ζωή για να κηρύξη “Χριστόν Εσταυρωμένον και Αναστάντα”, για να ομολογήση τη θεότητά Του, έχυσε και το αίμα του με το μαρτύριο, για την αγάπη του Θεανθρώπου Κυρίου. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Ένα οδοιπορικό στο Βυζαντινό μοναστήρι της Αγίας ΕΛΕΟΥΣΑΣ της Κλεισούρας του Μεσολογγίου.
«Ένας συνειδητός αγώνας ασκήσεως για μια πνευματική ζωή θα αναληφθή και θα διεξάγεται με επιτυχία, όταν συνειδητοποιήσουμε και ξεκαθαρίσουμε ότι μέσα μας κρύβουμε θησαυρό, πολύτιμο μαργαρίτη, την ψυχή μας την αθάνατη, ενώπιον της οποίας ο κόσμος όλος είναι μηδαμινός».
